detrectaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dētrectō.

Participle

dētrectātūrus m (feminine dētrectātūra, neuter dētrectātūrum); first/second declension

  1. about to refuse

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dētrectātūrus dētrectātūra dētrectātūrum dētrectātūrī dētrectātūrae dētrectātūra
Genitive dētrectātūrī dētrectātūrae dētrectātūrī dētrectātūrōrum dētrectātūrārum dētrectātūrōrum
Dative dētrectātūrō dētrectātūrae dētrectātūrō dētrectātūrīs dētrectātūrīs dētrectātūrīs
Accusative dētrectātūrum dētrectātūram dētrectātūrum dētrectātūrōs dētrectātūrās dētrectātūra
Ablative dētrectātūrō dētrectātūrā dētrectātūrō dētrectātūrīs dētrectātūrīs dētrectātūrīs
Vocative dētrectātūre dētrectātūra dētrectātūrum dētrectātūrī dētrectātūrae dētrectātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.