dewelke

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dewelke, later variant of diewelke. Equivalent to a univerbation of de +‎ welke.

Pronunciation
  • IPA(key): /dəˈʋɛl.kə/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: de‧wel‧ke

Pronoun

dewelke

  1. (formal) which (with masculine or feminine antecedent)
    • 1888, Statenvertaling, Jongbloed edition, Numbers 11:16:
      En de HEERE zeide tot Mozes: Verzamel Mij zeventig mannen uit de oudsten van Israel, dewelke gij weet, dat zij de oudsten des volks en deszelfs ambtlieden zijn; en gij zult hen brengen voor de tent der samenkomst, en zij zullen zich daar bij u stellen.
      (please add an English translation of this quotation)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.