difrakti

Esperanto

Etymology

From Latin diffractus (“to shatter, to break into pieces”).

Pronunciation
  • IPA(key): [diˈfrakti]
  • Rhymes: -akti
  • Hyphenation: di‧frak‧ti

Verb

difrakti (present difraktas, past difraktis, future difraktos, conditional difraktus, volitive difraktu)

  1. (transitive, intransitive) to diffract

Conjugation
Conjugation of difrakti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense difraktas difraktis difraktos
active participle difraktanta difraktantaj difraktinta difraktintaj difraktonta difraktontaj
acc. difraktantan difraktantajn difraktintan difraktintajn difraktontan difraktontajn
passive participle difraktata difraktataj difraktita difraktitaj difraktota difraktotaj
acc. difraktatan difraktatajn difraktitan difraktitajn difraktotan difraktotajn
nominal active participle difraktanto difraktantoj difraktinto difraktintoj difraktonto difraktontoj
acc. difraktanton difraktantojn difraktinton difraktintojn difraktonton difraktontojn
nominal passive participle difraktato difraktatoj difraktito difraktitoj difraktoto difraktotoj
acc. difraktaton difraktatojn difraktiton difraktitojn difraktoton difraktotojn
adverbial active participle difraktante difraktinte difraktonte
adverbial passive participle difraktate difraktite difraktote
infinitive difrakti imperative difraktu conditional difraktus

Derived terms

Ido

Pronunciation
  • IPA(key): /difˈrakti/

Noun

difrakti

  1. plural of difrakto
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.