disciplinatus
Latin
Etymology
Diminutive of disciplina.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dis.ki.pliːˈnaː.tus/, [d̪ɪs̠kɪplʲiːˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /diʃ.ʃi.pliˈna.tus/, [d̪iʃːipliˈnäːt̪us]
Adjective
disciplīnātus (feminine disciplīnāta, neuter disciplīnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disciplīnātus | disciplīnāta | disciplīnātum | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnāta | |
Genitive | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnātī | disciplīnātōrum | disciplīnātārum | disciplīnātōrum | |
Dative | disciplīnātō | disciplīnātō | disciplīnātīs | ||||
Accusative | disciplīnātum | disciplīnātam | disciplīnātum | disciplīnātōs | disciplīnātās | disciplīnāta | |
Ablative | disciplīnātō | disciplīnātā | disciplīnātō | disciplīnātīs | |||
Vocative | disciplīnāte | disciplīnāta | disciplīnātum | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnāta |
References
- “disciplinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- disciplinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- disciplinatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.