disputaturus

Latin

Etymology

Future active participle of disputō.

Participle

disputātūrus m (feminine disputātūra, neuter disputātūrum); first/second declension

  1. about to estimate, debate, preach

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative disputātūrus disputātūra disputātūrum disputātūrī disputātūrae disputātūra
Genitive disputātūrī disputātūrae disputātūrī disputātūrōrum disputātūrārum disputātūrōrum
Dative disputātūrō disputātūrae disputātūrō disputātūrīs disputātūrīs disputātūrīs
Accusative disputātūrum disputātūram disputātūrum disputātūrōs disputātūrās disputātūra
Ablative disputātūrō disputātūrā disputātūrō disputātūrīs disputātūrīs disputātūrīs
Vocative disputātūre disputātūra disputātūrum disputātūrī disputātūrae disputātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.