dwuosobowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ osoba +‎ -owy.

Pronunciation
  • IPA(key): /dvu.ɔ.sɔˈbɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: dwu‧o‧so‧bo‧wy

Adjective

dwuosobowy (not comparable, no derived adverb)

  1. two-person (composed of two people)
  2. double, two-person (designed for two people)
    Synonym: dwumiejscowy

Declension
Declension of dwuosobowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dwuosobowy dwuosobowa dwuosobowe dwuosobowi dwuosobowe
genitive dwuosobowego dwuosobowej dwuosobowego dwuosobowych
dative dwuosobowemu dwuosobowej dwuosobowemu dwuosobowym
accusative dwuosobowego dwuosobowy dwuosobową dwuosobowe dwuosobowych dwuosobowe
instrumental dwuosobowym dwuosobową dwuosobowym dwuosobowymi
locative dwuosobowym dwuosobowej dwuosobowym dwuosobowych

Further reading
  • dwuosobowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwuosobowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.