dzięgiel

See also: Dzięgiel

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dęgyľь or *dęgľь.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑɛŋ.ɡjɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛŋɡjɛl
  • Syllabification: dzię‧giel

Noun

dzięgiel m inan

  1. angelica (plant of the genus Angelica)

Declension
Declension of dzięgiel
singular plural
nominative dzięgiel dzięgle
genitive dzięglu / dzięgla dzięgli / dzięglów
dative dzięglowi dzięglom
accusative dzięgiel dzięgle
instrumental dzięglem dzięglami
locative dzięglu dzięglach
vocative dzięglu dzięgle

or

Declension of dzięgiel
singular plural
nominative dzięgiel dzięgiele
genitive dzięgielu / dzięgiela dzięgieli / dzięgielów
dative dzięgielowi dzięgielom
accusative dzięgiel dzięgiele
instrumental dzięgielem dzięgielami
locative dzięgielu dzięgielach
vocative dzięgielu dzięgiele

Further reading
  • dzięgiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dzięgiel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.