eenvoudich

Middle Dutch

Etymology

From êenvout +‎ -ich.

Adjective

êenvoudich

Inflection

Adjective
		Masculine	Feminine	Neuter	Plural
Nominative	Indefinite	êenvoudich	êenvoudigge	êenvoudich	êenvoudigge
Nominative	Definite	êenvoudigge	êenvoudigge	êenvoudigge	êenvoudigge
Accusative	Indefinite	êenvoudiggen	êenvoudigge	êenvoudich	êenvoudigge
Accusative	Definite	êenvoudiggen	êenvoudigge	êenvoudigge	êenvoudigge
Genitive		êenvoudichs	êenvoudigger	êenvoudichs	êenvoudigger
Dative		êenvoudiggen	êenvoudigger	êenvoudiggen	êenvoudiggen

Alternative forms

êenvuldich

Descendants

Dutch: eenvoudig
- Afrikaans: eenvoudig
- Negerhollands: eenvoudig

Further reading

“eenvoudich”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “eenvoudich (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.