elçilik
Azerbaijani
Pronunciation
- IPA(key): [elt͡ʃiˈlik], [elt͡ʃiliç], [elt͡silit͡ʃ]
Audio (Baku) (file) - Hyphenation: el‧çi‧lik
Noun
elçilik (definite accusative elçiliyi, plural elçiliklər)
Declension
Declension of elçilik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | elçilik | elçiliklr |
| definite accusative | elçilikn | elçiliklr |
| dative | elçiliky | elçiliklr |
| locative | elçilikd | elçiliklrd |
| ablative | elçilikdn | elçiliklrdn |
| definite genitive | elçiliknn | elçiliklrn |
Possessive forms of elçilik
| nominative | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikm | elçiliklrm |
| sənin (“your”) | elçilikn | elçiliklrn |
| onun (“his/her/its”) | elçiliks | elçiliklr |
| bizim (“our”) | elçilikmz | elçiliklrmz |
| sizin (“your”) | elçiliknz | elçiliklrnz |
| onların (“their”) | elçiliks or elçiliklr | elçiliklr |
| accusative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikm | elçiliklrm |
| sənin (“your”) | elçilikn | elçiliklrn |
| onun (“his/her/its”) | elçiliksn | elçiliklrn |
| bizim (“our”) | elçilikmz | elçiliklrmz |
| sizin (“your”) | elçiliknz | elçiliklrnz |
| onların (“their”) | elçiliksn or elçiliklrn | elçiliklrn |
| dative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikm | elçiliklrm |
| sənin (“your”) | elçilikn | elçiliklrn |
| onun (“his/her/its”) | elçiliksn | elçiliklrn |
| bizim (“our”) | elçilikmz | elçiliklrmz |
| sizin (“your”) | elçiliknz | elçiliklrnz |
| onların (“their”) | elçiliksn or elçiliklrn | elçiliklrn |
| locative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikmd | elçiliklrmd |
| sənin (“your”) | elçiliknd | elçiliklrnd |
| onun (“his/her/its”) | elçiliksnd | elçiliklrnd |
| bizim (“our”) | elçilikmzd | elçiliklrmzd |
| sizin (“your”) | elçiliknzd | elçiliklrnzd |
| onların (“their”) | elçiliksnd or elçiliklrnd | elçiliklrnd |
| ablative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikmdn | elçiliklrmdn |
| sənin (“your”) | elçilikndn | elçiliklrndn |
| onun (“his/her/its”) | elçiliksndn | elçiliklrndn |
| bizim (“our”) | elçilikmzdn | elçiliklrmzdn |
| sizin (“your”) | elçiliknzdn | elçiliklrnzdn |
| onların (“their”) | elçiliksndn or elçiliklrndn | elçiliklrndn |
| genitive | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | elçilikmn | elçiliklrmn |
| sənin (“your”) | elçiliknn | elçiliklrnn |
| onun (“his/her/its”) | elçiliksnn | elçiliklrnn |
| bizim (“our”) | elçilikmzn | elçiliklrmzn |
| sizin (“your”) | elçiliknzn | elçiliklrnzn |
| onların (“their”) | elçiliksnn or elçiliklrnn | elçiliklrnn |
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish ایلچیلك (elçilik), equivalent to elçi (“ambassador”) + -lik.
Pronunciation
- IPA(key): /ɛl.tʃi.lic/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.