elektrolyt
Dutch
Etymology
Borrowed from English electrolyte. Coined by Michael Faraday.
Pronunciation
- IPA(key): /eːˌlɛktroːˈlit/
Audio (file) - Hyphenation: elek‧tro‧lyt
- Rhymes: -it
Derived terms
Related terms
Slovak
Pronunciation
- IPA(key): [ˈelektrɔlit]
Noun
elektrolyt m inan (genitive singular elektrolytu, nominative plural elektrolyty, genitive plural elektrolytov, declension pattern of dub)
Declension
Declension of elektrolyt
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | elektrolyt | elektrolyty |
genitive | elektrolytu | elektrolytov |
dative | elektrolytu | elektrolytom |
accusative | elektrolyt | elektrolyty |
locative | elektrolyte | elektrolytoch |
instrumental | elektrolytom | elektrolytmi |
References
- “elektrolyt”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024
Swedish
Etymology
Borrowed from English electrolyte. First attested in 1835.
Declension
Declension of elektrolyt | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | elektrolyt | elektrolyten | elektrolyter | elektrolyterna |
Genitive | elektrolyts | elektrolytens | elektrolyters | elektrolyternas |
Related terms
Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.