emännöitseminen

Finnish

Etymology

emännöidä + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈemænːøi̯tseminen/, [ˈe̞mænˌnø̞i̯ts̠e̞ˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification(key): e‧män‧nöit‧se‧mi‧nen

Noun

emännöitseminen

  1. verbal noun of emännöidä
    1. Alternative form of emännöiminen

Declension

Inflection of emännöitseminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative emännöitseminen emännöitsemiset
genitive emännöitsemisen emännöitsemisten
emännöitsemisien
partitive emännöitsemistä emännöitsemisiä
illative emännöitsemiseen emännöitsemisiin
singular plural
nominative emännöitseminen emännöitsemiset
accusative nom. emännöitseminen emännöitsemiset
gen. emännöitsemisen
genitive emännöitsemisen emännöitsemisten
emännöitsemisien
partitive emännöitsemistä emännöitsemisiä
inessive emännöitsemisessä emännöitsemisissä
elative emännöitsemisestä emännöitsemisistä
illative emännöitsemiseen emännöitsemisiin
adessive emännöitsemisellä emännöitsemisillä
ablative emännöitsemiseltä emännöitsemisiltä
allative emännöitsemiselle emännöitsemisille
essive emännöitsemisenä emännöitsemisinä
translative emännöitsemiseksi emännöitsemisiksi
instructive emännöitsemisin
abessive emännöitsemisettä emännöitsemisittä
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of emännöitseminen (type nainen)
first-person singular possessor
singular plural
nominative emännöitsemiseni emännöitsemiseni
accusative nom. emännöitsemiseni emännöitsemiseni
gen. emännöitsemiseni
genitive emännöitsemiseni emännöitsemisteni
emännöitsemisieni
partitive emännöitsemistäni emännöitsemisiäni
inessive emännöitsemisessäni emännöitsemisissäni
elative emännöitsemisestäni emännöitsemisistäni
illative emännöitsemiseeni emännöitsemisiini
adessive emännöitsemiselläni emännöitsemisilläni
ablative emännöitsemiseltäni emännöitsemisiltäni
allative emännöitsemiselleni emännöitsemisilleni
essive emännöitsemisenäni emännöitsemisinäni
translative emännöitsemisekseni emännöitsemisikseni
instructive
abessive emännöitsemisettäni emännöitsemisittäni
comitative emännöitsemisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative emännöitsemisesi emännöitsemisesi
accusative nom. emännöitsemisesi emännöitsemisesi
gen. emännöitsemisesi
genitive emännöitsemisesi emännöitsemistesi
emännöitsemisiesi
partitive emännöitsemistäsi emännöitsemisiäsi
inessive emännöitsemisessäsi emännöitsemisissäsi
elative emännöitsemisestäsi emännöitsemisistäsi
illative emännöitsemiseesi emännöitsemisiisi
adessive emännöitsemiselläsi emännöitsemisilläsi
ablative emännöitsemiseltäsi emännöitsemisiltäsi
allative emännöitsemisellesi emännöitsemisillesi
essive emännöitsemisenäsi emännöitsemisinäsi
translative emännöitsemiseksesi emännöitsemisiksesi
instructive
abessive emännöitsemisettäsi emännöitsemisittäsi
comitative emännöitsemisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative emännöitsemisemme emännöitsemisemme
accusative nom. emännöitsemisemme emännöitsemisemme
gen. emännöitsemisemme
genitive emännöitsemisemme emännöitsemistemme
emännöitsemisiemme
partitive emännöitsemistämme emännöitsemisiämme
inessive emännöitsemisessämme emännöitsemisissämme
elative emännöitsemisestämme emännöitsemisistämme
illative emännöitsemiseemme emännöitsemisiimme
adessive emännöitsemisellämme emännöitsemisillämme
ablative emännöitsemiseltämme emännöitsemisiltämme
allative emännöitsemisellemme emännöitsemisillemme
essive emännöitsemisenämme emännöitsemisinämme
translative emännöitsemiseksemme emännöitsemisiksemme
instructive
abessive emännöitsemisettämme emännöitsemisittämme
comitative emännöitsemisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative emännöitsemisenne emännöitsemisenne
accusative nom. emännöitsemisenne emännöitsemisenne
gen. emännöitsemisenne
genitive emännöitsemisenne emännöitsemistenne
emännöitsemisienne
partitive emännöitsemistänne emännöitsemisiänne
inessive emännöitsemisessänne emännöitsemisissänne
elative emännöitsemisestänne emännöitsemisistänne
illative emännöitsemiseenne emännöitsemisiinne
adessive emännöitsemisellänne emännöitsemisillänne
ablative emännöitsemiseltänne emännöitsemisiltänne
allative emännöitsemisellenne emännöitsemisillenne
essive emännöitsemisenänne emännöitsemisinänne
translative emännöitsemiseksenne emännöitsemisiksenne
instructive
abessive emännöitsemisettänne emännöitsemisittänne
comitative emännöitsemisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative emännöitsemisensä emännöitsemisensä
accusative nom. emännöitsemisensä emännöitsemisensä
gen. emännöitsemisensä
genitive emännöitsemisensä emännöitsemistensä
emännöitsemisiensä
partitive emännöitsemistään
emännöitsemistänsä
emännöitsemisiään
emännöitsemisiänsä
inessive emännöitsemisessään
emännöitsemisessänsä
emännöitsemisissään
emännöitsemisissänsä
elative emännöitsemisestään
emännöitsemisestänsä
emännöitsemisistään
emännöitsemisistänsä
illative emännöitsemiseensä emännöitsemisiinsä
adessive emännöitsemisellään
emännöitsemisellänsä
emännöitsemisillään
emännöitsemisillänsä
ablative emännöitsemiseltään
emännöitsemiseltänsä
emännöitsemisiltään
emännöitsemisiltänsä
allative emännöitsemiselleen
emännöitsemisellensä
emännöitsemisilleen
emännöitsemisillensä
essive emännöitsemisenään
emännöitsemisenänsä
emännöitsemisinään
emännöitsemisinänsä
translative emännöitsemisekseen
emännöitsemiseksensä
emännöitsemisikseen
emännöitsemisiksensä
instructive
abessive emännöitsemisettään
emännöitsemisettänsä
emännöitsemisittään
emännöitsemisittänsä
comitative emännöitsemisineen
emännöitsemisinensä
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.