emensurus
Latin
Etymology
Future active participle of ēmētior.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmēnsūrus | ēmēnsūra | ēmēnsūrum | ēmēnsūrī | ēmēnsūrae | ēmēnsūra | |
Genitive | ēmēnsūrī | ēmēnsūrae | ēmēnsūrī | ēmēnsūrōrum | ēmēnsūrārum | ēmēnsūrōrum | |
Dative | ēmēnsūrō | ēmēnsūrō | ēmēnsūrīs | ||||
Accusative | ēmēnsūrum | ēmēnsūram | ēmēnsūrum | ēmēnsūrōs | ēmēnsūrās | ēmēnsūra | |
Ablative | ēmēnsūrō | ēmēnsūrā | ēmēnsūrō | ēmēnsūrīs | |||
Vocative | ēmēnsūre | ēmēnsūra | ēmēnsūrum | ēmēnsūrī | ēmēnsūrae | ēmēnsūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.