encarrilar
Catalan
Verb
encarrilar (first-person singular present encarrilo, first-person singular preterite encarrilí, past participle encarrilat)
Conjugation
Derived terms
- encarriladora
- encarrilament
Further reading
- “encarrilar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “encarrilar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “encarrilar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /enkariˈlaɾ/ [ẽŋ.ka.riˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧ca‧rri‧lar
Verb
encarrilar (first-person singular present encarrilo, first-person singular preterite encarrilé, past participle encarrilado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive encarrilar | |||||||
dative | encarrilarme | encarrilarte | encarrilarle, encarrilarse | encarrilarnos | encarrilaros | encarrilarles, encarrilarse | |
accusative | encarrilarme | encarrilarte | encarrilarlo, encarrilarla, encarrilarse | encarrilarnos | encarrilaros | encarrilarlos, encarrilarlas, encarrilarse | |
with gerund encarrilando | |||||||
dative | encarrilándome | encarrilándote | encarrilándole, encarrilándose | encarrilándonos | encarrilándoos | encarrilándoles, encarrilándose | |
accusative | encarrilándome | encarrilándote | encarrilándolo, encarrilándola, encarrilándose | encarrilándonos | encarrilándoos | encarrilándolos, encarrilándolas, encarrilándose | |
with informal second-person singular tú imperative encarrila | |||||||
dative | encarrílame | encarrílate | encarrílale | encarrílanos | not used | encarrílales | |
accusative | encarrílame | encarrílate | encarrílalo, encarrílala | encarrílanos | not used | encarrílalos, encarrílalas | |
with informal second-person singular vos imperative encarrilá | |||||||
dative | encarrilame | encarrilate | encarrilale | encarrilanos | not used | encarrilales | |
accusative | encarrilame | encarrilate | encarrilalo, encarrilala | encarrilanos | not used | encarrilalos, encarrilalas | |
with formal second-person singular imperative encarrile | |||||||
dative | encarríleme | not used | encarrílele, encarrílese | encarrílenos | not used | encarríleles | |
accusative | encarríleme | not used | encarrílelo, encarrílela, encarrílese | encarrílenos | not used | encarrílelos, encarrílelas | |
with first-person plural imperative encarrilemos | |||||||
dative | not used | encarrilémoste | encarrilémosle | encarrilémonos | encarrilémoos | encarrilémosles | |
accusative | not used | encarrilémoste | encarrilémoslo, encarrilémosla | encarrilémonos | encarrilémoos | encarrilémoslos, encarrilémoslas | |
with informal second-person plural imperative encarrilad | |||||||
dative | encarriladme | not used | encarriladle | encarriladnos | encarrilaos | encarriladles | |
accusative | encarriladme | not used | encarriladlo, encarriladla | encarriladnos | encarrilaos | encarriladlos, encarriladlas | |
with formal second-person plural imperative encarrilen | |||||||
dative | encarrílenme | not used | encarrílenle | encarrílennos | not used | encarrílenles, encarrílense | |
accusative | encarrílenme | not used | encarrílenlo, encarrílenla | encarrílennos | not used | encarrílenlos, encarrílenlas, encarrílense |
Synonyms
Derived terms
- encarrilamiento
Further reading
- “encarrilar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.