entanguiñar

• entangar, entangarañar, entangoñar

Unknown. From the same origen that Portuguese entanguir; perhaps from en- +‎ tanguer (“grab”).

• IPA^(key): [entaŋɡiˈɲaɾ]

entanguiñar (first-person singular present entanguiño, first-person singular preterite entanguiñei, past participle entanguiñado)

1. to numb, paralyse, contract or get stiff (with cold, or because of lack of exercise)

   Synonym: entanguecer

   • 1840, Antonio de la Iglesia, Poesías:

     Mandarávos o inverno máis insofríbel e caro
     pra homes papar a eito
     ca xiada entanguiñados.

     he'll send over you the most insufferable and expensive winter
     for eating men nonstop,
     frozen stiff.

• “entanguiñar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “entanguiñar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “entanguiñar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
• “entangar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
• “entangoñar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.