evinciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of ēvinciō

Participle

evinciendus m (feminine evincienda, neuter evinciendum); first/second declension

  1. which is to be bound, which is to be bound round

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēvinciendus ēvincienda ēvinciendum ēvinciendī ēvinciendae ēvincienda
Genitive ēvinciendī ēvinciendae ēvinciendī ēvinciendōrum ēvinciendārum ēvinciendōrum
Dative ēvinciendō ēvinciendae ēvinciendō ēvinciendīs ēvinciendīs ēvinciendīs
Accusative ēvinciendum ēvinciendam ēvinciendum ēvinciendōs ēvinciendās ēvincienda
Ablative ēvinciendō ēvinciendā ēvinciendō ēvinciendīs ēvinciendīs ēvinciendīs
Vocative ēvinciende ēvincienda ēvinciendum ēvinciendī ēvinciendae ēvincienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.