faciliteren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French faciliter, from Italian facilitare.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌfaː.si.liˈteː.rə(n)/, /ˌfɑ.si.liˈteː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: fa‧ci‧li‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

faciliteren

  1. to facilitate (to make easier)
    Synonyms: faciliëren, vergemakkelijken
  2. to facilitate (to help bring about)

Inflection

Conjugation of faciliteren (weak)
infinitive faciliteren
past singular faciliteerde
past participle gefaciliteerd
infinitive faciliteren
gerund faciliteren n
present tense past tense
1st person singular faciliteerfaciliteerde
2nd person sing. (jij) faciliteertfaciliteerde
2nd person sing. (u) faciliteertfaciliteerde
2nd person sing. (gij) faciliteertfaciliteerde
3rd person singular faciliteertfaciliteerde
plural faciliterenfaciliteerden
subjunctive sing.1 faciliterefaciliteerde
subjunctive plur.1 faciliterenfaciliteerden
imperative sing. faciliteer
imperative plur.1 faciliteert
participles faciliterendgefaciliteerd
1) Archaic.

Derived terms

  • facilitering
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.