flagitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of flāgitō.

Participle

flāgitātūrus m (feminine flāgitātūra, neuter flāgitātūrum); first/second declension

  1. about to demand

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative flāgitātūrus flāgitātūra flāgitātūrum flāgitātūrī flāgitātūrae flāgitātūra
Genitive flāgitātūrī flāgitātūrae flāgitātūrī flāgitātūrōrum flāgitātūrārum flāgitātūrōrum
Dative flāgitātūrō flāgitātūrae flāgitātūrō flāgitātūrīs flāgitātūrīs flāgitātūrīs
Accusative flāgitātūrum flāgitātūram flāgitātūrum flāgitātūrōs flāgitātūrās flāgitātūra
Ablative flāgitātūrō flāgitātūrā flāgitātūrō flāgitātūrīs flāgitātūrīs flāgitātūrīs
Vocative flāgitātūre flāgitātūra flāgitātūrum flāgitātūrī flāgitātūrae flāgitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.