fuknąć

Polish

Etymology

From fukać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: fuk‧nąć

Verb

fuknąć pf (imperfective fukać)

  1. (intransitive) to snort, to splutter (to exhale roughly through the nose)
    Synonyms: parsknąć, prychnąć
  2. (intransitive) to say something abrasively, angrily
    Synonym: prychnąć

Conjugation
Conjugation of fuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive fuknąć
future tense 1st fuknę fukniemy
2nd fukniesz fukniecie
3rd fuknie fukną
impersonal fuknie się
past tense 1st fuknąłem,
-(e)m fuknął		 fuknęłam,
-(e)m fuknęła		 fuknęłom,
-(e)m fuknęło		 fuknęliśmy,
-(e)śmy fuknęli		 fuknęłyśmy,
-(e)śmy fuknęły
2nd fuknąłeś,
-(e)ś fuknął		 fuknęłaś,
-(e)ś fuknęła		 fuknęłoś,
-(e)ś fuknęło		 fuknęliście,
-(e)ście fuknęli		 fuknęłyście,
-(e)ście fuknęły
3rd fuknął fuknęła fuknęło fuknęli fuknęły
impersonal fuknięto
conditional 1st fuknąłbym,
bym fuknął		 fuknęłabym,
bym fuknęła		 fuknęłobym,
bym fuknęło		 fuknęlibyśmy,
byśmy fuknęli		 fuknęłybyśmy,
byśmy fuknęły
2nd fuknąłbyś,
byś fuknął		 fuknęłabyś,
byś fuknęła		 fuknęłobyś,
byś fuknęło		 fuknęlibyście,
byście fuknęli		 fuknęłybyście,
byście fuknęły
3rd fuknąłby,
by fuknął		 fuknęłaby,
by fuknęła		 fuknęłoby,
by fuknęło		 fuknęliby,
by fuknęli		 fuknęłyby,
by fuknęły
impersonal fuknięto by
imperative 1st niech fuknę fuknijmy
2nd fuknij fuknijcie
3rd niech fuknie niech fukną
anterior adverbial participle fuknąwszy
verbal noun fuknięcie

Derived terms
noun
  • fuknięcie
verbs
adjective
  • fukliwy
verbs
  • ofukać
  • sfukać

Further reading
  • fuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fuknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.