gratificaturus

Latin

Etymology

Future active participle of grātificor.

Participle

grātificātūrus m (feminine grātificātūra, neuter grātificātūrum); first/second declension

  1. about to gratify

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative grātificātūrus grātificātūra grātificātūrum grātificātūrī grātificātūrae grātificātūra
Genitive grātificātūrī grātificātūrae grātificātūrī grātificātūrōrum grātificātūrārum grātificātūrōrum
Dative grātificātūrō grātificātūrae grātificātūrō grātificātūrīs grātificātūrīs grātificātūrīs
Accusative grātificātūrum grātificātūram grātificātūrum grātificātūrōs grātificātūrās grātificātūra
Ablative grātificātūrō grātificātūrā grātificātūrō grātificātūrīs grātificātūrīs grātificātūrīs
Vocative grātificātūre grātificātūra grātificātūrum grātificātūrī grātificātūrae grātificātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.