implicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of implicō.

Participle

implicātūrus m (feminine implicātūra, neuter implicātūrum); first/second declension

  1. about to entangle, implicate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative implicātūrus implicātūra implicātūrum implicātūrī implicātūrae implicātūra
Genitive implicātūrī implicātūrae implicātūrī implicātūrōrum implicātūrārum implicātūrōrum
Dative implicātūrō implicātūrae implicātūrō implicātūrīs implicātūrīs implicātūrīs
Accusative implicātūrum implicātūram implicātūrum implicātūrōs implicātūrās implicātūra
Ablative implicātūrō implicātūrā implicātūrō implicātūrīs implicātūrīs implicātūrīs
Vocative implicātūre implicātūra implicātūrum implicātūrī implicātūrae implicātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.