improcerus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.proːˈkeː.rus/, [ɪmproːˈkeːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /im.proˈt͡ʃe.rus/, [improˈt͡ʃɛːrus]
Adjective
imprōcērus (feminine imprōcēra, neuter imprōcērum); first/second-declension adjective
- short in stature, undersized
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imprōcērus | imprōcēra | imprōcērum | imprōcērī | imprōcērae | imprōcēra | |
Genitive | imprōcērī | imprōcērae | imprōcērī | imprōcērōrum | imprōcērārum | imprōcērōrum | |
Dative | imprōcērō | imprōcērō | imprōcērīs | ||||
Accusative | imprōcērum | imprōcēram | imprōcērum | imprōcērōs | imprōcērās | imprōcēra | |
Ablative | imprōcērō | imprōcērā | imprōcērō | imprōcērīs | |||
Vocative | imprōcēre | imprōcēra | imprōcērum | imprōcērī | imprōcērae | imprōcēra |
References
- “improcerus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “improcerus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.