inculcaturus

Latin

Etymology

Future active participle of inculcō

Participle

inculcātūrus (feminine inculcātūra, neuter inculcātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inculcātūrus inculcātūra inculcātūrum inculcātūrī inculcātūrae inculcātūra
Genitive inculcātūrī inculcātūrae inculcātūrī inculcātūrōrum inculcātūrārum inculcātūrōrum
Dative inculcātūrō inculcātūrō inculcātūrīs
Accusative inculcātūrum inculcātūram inculcātūrum inculcātūrōs inculcātūrās inculcātūra
Ablative inculcātūrō inculcātūrā inculcātūrō inculcātūrīs
Vocative inculcātūre inculcātūra inculcātūrum inculcātūrī inculcātūrae inculcātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.