indikativ

See also: Indikativ

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /îndikatiːʋ/
  • Hyphenation: in‧di‧ka‧tiv

Noun

ȉndikatīv m (Cyrillic spelling и̏ндикатӣв)

  1. (uncountable) indicative (mood)

Declension

Veps

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

indikativ

  1. (grammar) indicative mood

Inflection

Inflection of indikativ (inflection type 5/sana)
nominative sing. indikativ
genitive sing. indikativan
partitive sing. indikativad
partitive plur.
singular plural
nominative indikativ
accusative indikativan
genitive indikativan
partitive indikativad
essive-instructive indikativan
translative indikativaks
inessive indikativas
elative indikativaspäi
illative indikativaha
adessive indikatival
ablative indikativalpäi
allative indikativale
abessive indikativata
comitative indikativanke
prolative indikativadme
approximative I indikativanno
approximative II indikativannoks
egressive indikativannopäi
terminative I indikativahasai
terminative II indikativalesai
terminative III indikativassai
additive I indikativahapäi
additive II indikativalepäi

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.