indikció

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin indictiō.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈindikt͡sijoː]
  • Hyphenation: in‧dik‧ció

Noun

indikció (plural indikciók)

  1. (historical) indiction (cycle of fifteen years)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative indikció indikciók
accusative indikciót indikciókat
dative indikciónak indikcióknak
instrumental indikcióval indikciókkal
causal-final indikcióért indikciókért
translative indikcióvá indikciókká
terminative indikcióig indikciókig
essive-formal indikcióként indikciókként
essive-modal
inessive indikcióban indikciókban
superessive indikción indikciókon
adessive indikciónál indikcióknál
illative indikcióba indikciókba
sublative indikcióra indikciókra
allative indikcióhoz indikciókhoz
elative indikcióból indikciókból
delative indikcióról indikciókról
ablative indikciótól indikcióktól
non-attributive
possessive - singular
indikcióé indikcióké
non-attributive
possessive - plural
indikcióéi indikciókéi
Possessive forms of indikció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. indikcióm indikcióim
2nd person sing. indikciód indikcióid
3rd person sing. indikciója indikciói
1st person plural indikciónk indikcióink
2nd person plural indikciótok indikcióitok
3rd person plural indikciójuk indikcióik

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.