indoctus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈdok.tus/, [ɪn̪ˈd̪ɔkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈdok.tus/, [in̪ˈd̪ɔkt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indoctus | indocta | indoctum | indoctī | indoctae | indocta | |
Genitive | indoctī | indoctae | indoctī | indoctōrum | indoctārum | indoctōrum | |
Dative | indoctō | indoctō | indoctīs | ||||
Accusative | indoctum | indoctam | indoctum | indoctōs | indoctās | indocta | |
Ablative | indoctō | indoctā | indoctō | indoctīs | |||
Vocative | indocte | indocta | indoctum | indoctī | indoctae | indocta |
References
- “indoctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indoctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- indoctus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- indoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.