infabricatus
Latin
Etymology
in- + fabricātus (“built, fabricated”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.fa.briˈkaː.tus/, [ĩːfäbrɪˈkäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.fa.briˈka.tus/, [iɱfäbriˈkäːt̪us]
Adjective
īnfabricātus (feminine īnfabricāta, neuter īnfabricātum); first/second-declension adjective
- unfashioned, roughly made
- unfinished
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnfabricātus | īnfabricāta | īnfabricātum | īnfabricātī | īnfabricātae | īnfabricāta | |
Genitive | īnfabricātī | īnfabricātae | īnfabricātī | īnfabricātōrum | īnfabricātārum | īnfabricātōrum | |
Dative | īnfabricātō | īnfabricātō | īnfabricātīs | ||||
Accusative | īnfabricātum | īnfabricātam | īnfabricātum | īnfabricātōs | īnfabricātās | īnfabricāta | |
Ablative | īnfabricātō | īnfabricātā | īnfabricātō | īnfabricātīs | |||
Vocative | īnfabricāte | īnfabricāta | īnfabricātum | īnfabricātī | īnfabricātae | īnfabricāta |
References
- “infabricatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infabricatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.