inmissurus

Latin

Etymology

Future active participle of inmittō.

Participle

inmissūrus m (feminine inmissūra, neuter inmissūrum); first/second declension

  1. about to insert

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inmissūrus inmissūra inmissūrum inmissūrī inmissūrae inmissūra
Genitive inmissūrī inmissūrae inmissūrī inmissūrōrum inmissūrārum inmissūrōrum
Dative inmissūrō inmissūrae inmissūrō inmissūrīs inmissūrīs inmissūrīs
Accusative inmissūrum inmissūram inmissūrum inmissūrōs inmissūrās inmissūra
Ablative inmissūrō inmissūrā inmissūrō inmissūrīs inmissūrīs inmissūrīs
Vocative inmissūre inmissūra inmissūrum inmissūrī inmissūrae inmissūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.