insumpturus

Latin

Etymology

Future active participle of īnsūmō.

Participle

īnsūmptūrus m (feminine īnsūmptūra, neuter īnsūmptūrum); first/second declension

  1. about to spend, employ

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsūmptūrus īnsūmptūra īnsūmptūrum īnsūmptūrī īnsūmptūrae īnsūmptūra
Genitive īnsūmptūrī īnsūmptūrae īnsūmptūrī īnsūmptūrōrum īnsūmptūrārum īnsūmptūrōrum
Dative īnsūmptūrō īnsūmptūrae īnsūmptūrō īnsūmptūrīs īnsūmptūrīs īnsūmptūrīs
Accusative īnsūmptūrum īnsūmptūram īnsūmptūrum īnsūmptūrōs īnsūmptūrās īnsūmptūra
Ablative īnsūmptūrō īnsūmptūrā īnsūmptūrō īnsūmptūrīs īnsūmptūrīs īnsūmptūrīs
Vocative īnsūmptūre īnsūmptūra īnsūmptūrum īnsūmptūrī īnsūmptūrae īnsūmptūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.