inverzeik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɱvɛrzɛjik]
- Hyphenation: in‧ver‧ze‧ik
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | inverzeik |
accusative | — | inverzeiket |
dative | — | inverzeiknek |
instrumental | — | inverzeikkel |
causal-final | — | inverzeikért |
translative | — | inverzeikké |
terminative | — | inverzeikig |
essive-formal | — | inverzeikként |
essive-modal | — | inverzeikül |
inessive | — | inverzeikben |
superessive | — | inverzeiken |
adessive | — | inverzeiknél |
illative | — | inverzeikbe |
sublative | — | inverzeikre |
allative | — | inverzeikhez |
elative | — | inverzeikből |
delative | — | inverzeikről |
ablative | — | inverzeiktől |
non-attributive possessive - singular |
— | inverzeiké |
non-attributive possessive - plural |
— | inverzeikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.