iraĉi

See also: iraci and Iraci

Esperanto

Etymology

From iri (“to go”) +‎ -aĉ-.

Pronunciation
  • IPA(key): [irˈat͡ʃi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -at͡ʃi
  • Hyphenation: ir‧aĉ‧i

Verb

iraĉi (present iraĉas, past iraĉis, future iraĉos, conditional iraĉus, volitive iraĉu)

  1. to go badly

Conjugation
Conjugation of iraĉi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense iraĉas iraĉis iraĉos
active participle iraĉanta iraĉantaj iraĉinta iraĉintaj iraĉonta iraĉontaj
acc. iraĉantan iraĉantajn iraĉintan iraĉintajn iraĉontan iraĉontajn
passive participle iraĉata iraĉataj iraĉita iraĉitaj iraĉota iraĉotaj
acc. iraĉatan iraĉatajn iraĉitan iraĉitajn iraĉotan iraĉotajn
nominal active participle iraĉanto iraĉantoj iraĉinto iraĉintoj iraĉonto iraĉontoj
acc. iraĉanton iraĉantojn iraĉinton iraĉintojn iraĉonton iraĉontojn
nominal passive participle iraĉato iraĉatoj iraĉito iraĉitoj iraĉoto iraĉotoj
acc. iraĉaton iraĉatojn iraĉiton iraĉitojn iraĉoton iraĉotojn
adverbial active participle iraĉante iraĉinte iraĉonte
adverbial passive participle iraĉate iraĉite iraĉote
infinitive iraĉi imperative iraĉu conditional iraĉus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.