iustitiarius
Latin
Alternative forms
Noun
iūstitiārius m (genitive iūstitiāriī or iūstitiārī); second declension
- (Medieval Latin, historical) A justiciar: a high-ranking medieval court official.
- (Medieval Latin) A judge, a justice.
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | iūstitiārius | iūstitiāriī |
Genitive | iūstitiāriī iūstitiārī1 |
iūstitiāriōrum |
Dative | iūstitiāriō | iūstitiāriīs |
Accusative | iūstitiārium | iūstitiāriōs |
Ablative | iūstitiāriō | iūstitiāriīs |
Vocative | iūstitiārie | iūstitiāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
Descendants
- English: justiciar, justiciary
Adjective
iūstitiārius (feminine iūstitiāria, neuter iūstitiārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūstitiārius | iūstitiāria | iūstitiārium | iūstitiāriī | iūstitiāriae | iūstitiāria | |
Genitive | iūstitiāriī | iūstitiāriae | iūstitiāriī | iūstitiāriōrum | iūstitiāriārum | iūstitiāriōrum | |
Dative | iūstitiāriō | iūstitiāriō | iūstitiāriīs | ||||
Accusative | iūstitiārium | iūstitiāriam | iūstitiārium | iūstitiāriōs | iūstitiāriās | iūstitiāria | |
Ablative | iūstitiāriō | iūstitiāriā | iūstitiāriō | iūstitiāriīs | |||
Vocative | iūstitiārie | iūstitiāria | iūstitiārium | iūstitiāriī | iūstitiāriae | iūstitiāria |
Descendants
- English: justiciary
References
- iustitiarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.