iuvenescens

Latin

Etymology

Present participle of iuvenēscō.

Participle

iuvenēscēns m or f or n (genitive iuvenēscentis); third declension

  1. growing young (regaining youth)

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative iuvenēscēns iuvenēscēns iuvenēscentēs iuvenēscentia
Genitive iuvenēscentis iuvenēscentis iuvenēscentium iuvenēscentium
Dative iuvenēscentī iuvenēscentī iuvenēscentibus iuvenēscentibus
Accusative iuvenēscentem iuvenēscēns iuvenēscentēs, iuvenēscentīs iuvenēscentia
Ablative iuvenēscente, iuvenēscentī1 iuvenēscente, iuvenēscentī1 iuvenēscentibus iuvenēscentibus
Vocative iuvenēscēns iuvenēscēns iuvenēscentēs iuvenēscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.