kölyke
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkøjkɛ]
- Hyphenation: köly‧ke
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kölyke | — |
accusative | kölykét | — |
dative | kölykének | — |
instrumental | kölykével | — |
causal-final | kölykéért | — |
translative | kölykévé | — |
terminative | kölykéig | — |
essive-formal | kölykeként | — |
essive-modal | kölykéül | — |
inessive | kölykében | — |
superessive | kölykén | — |
adessive | kölykénél | — |
illative | kölykébe | — |
sublative | kölykére | — |
allative | kölykéhez | — |
elative | kölykéből | — |
delative | kölykéről | — |
ablative | kölykétől | — |
non-attributive possessive - singular |
kölykéé | — |
non-attributive possessive - plural |
kölykééi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.