körünk

See also: korunk

Hungarian

Etymology

kör + -ünk (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkøryŋk]
  • Hyphenation: kö‧rünk

Noun

körünk

  1. first-person plural single-possession possessive of kör

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative körünk
accusative körünket
dative körünknek
instrumental körünkkel
causal-final körünkért
translative körünkké
terminative körünkig
essive-formal körünkként
essive-modal körünkül
inessive körünkben
superessive körünkön
adessive körünknél
illative körünkbe
sublative körünkre
allative körünkhöz
elative körünkből
delative körünkről
ablative körünktől
non-attributive
possessive - singular
körünké
non-attributive
possessive - plural
körünkéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.