kanoniczny
Polish
Etymology
Borrowed from Latin canonicus + -ny, from Ancient Greek κανονικός (kanonikós).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.nɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: ka‧no‧nicz‧ny
Adjective
kanoniczny (not comparable, derived adverb kanonicznie)
- canonical (present in a canon, religious or otherwise)
- canonical (according to recognised or orthodox rules)
- (religion) canonical (in conformity with canon law)
- Synonym: liturgiczny
- (mathematics) canonical (in canonical form)
Declension
Declension of kanoniczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | kanoniczny | kanoniczna | kanoniczne | kanoniczni | kanoniczne | |
| genitive | kanonicznego | kanonicznej | kanonicznego | kanonicznych | ||
| dative | kanonicznemu | kanonicznej | kanonicznemu | kanonicznym | ||
| accusative | kanonicznego | kanoniczny | kanoniczną | kanoniczne | kanonicznych | kanoniczne |
| instrumental | kanonicznym | kanoniczną | kanonicznym | kanonicznymi | ||
| locative | kanonicznym | kanonicznej | kanonicznym | kanonicznych | ||
Further reading
- kanoniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kanoniczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.