kazać

Inherited from Proto-Slavic *kāzàti with a semantic shift of to show, to draw one's attention with words or gestures -> to speak/tell -> to preach/to command. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ka(ː)zat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kazat͡ɕ/, /kɒzat͡ɕ/

kazać impf or pf

1. to command, to order; to tell [+accusative = whom] [+infinitive = to do what]
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 32, 9:

     On kazal (mandavit) y stworzona sø

     [On kazał (mandavit) i stworzona są]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 13:

     Ne otworzil iesm vst mogich, bo ies ti kazal (quoniam tu fecisti)

     [Nie otworzył jeśm ust mojich, bo jeś ty kazał (quoniam tu fecisti)]

   • 1959 [1387], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 8:

     Micolay kasal Stascovi precz

     [Mikołaj kazał Staszkowi precz]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 7, 7:

     Wstan, gospodne bosze moy, w kazny, iøsz ies kazal (quod mandasti)

     [Wstań, Gospodnie Boże moj, w kaźni, jąż jeś kazał (quod mandasti)]

   • 1959 [1387], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 10:

     Jaco my Sandziwog kazal swemu ludu wzøndz dwoye skota

     [Jako mi Sędziwoj kazał swemu ludu wziąć dwoje skota]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 15:

     Pomdlecz kazal ies (tabescere fecisti) iaco paiøk duszø moiø

     [Pomdleć kazał jeś (tabescere fecisti) jako pająk duszę moję]

   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎, page 183b:

     Gacz tobe, Drusiana, kaszø boszø moczø, aby thy... fstala

     [Jać tobie, Druzyjana, każę bożą mocą, aby ty... wstała]

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 28:

     Kazacz imperare

     [Kazać imperare]

2. to preach (to teach moral values; to give a sermon)
   • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎, page 719:

     Brath wszelky... ma tho chovaczi, yzby mylczenye myal..., a tho kyedy mszą czthą... [albo] gdy kazą (praedicationis verbum proponitur) a slovo boze po[wiadają]

     [Brat wszelki... ma to chować, iżby milczenie miał.., a to kiedy mszą cztą... [albo] gdy każą (praedicationis verbum proponitur) a słowo boże po[wiadają]]

3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to hand over; to entrust
      • 1959 [1400], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 474:

        Jacusz ne kazal swemu owczarzewi owecz ani tego vzitka ma

        [Jakusz nie kazał swemu owczarzewi owiec ani tego użytka ma]

4. to portray, to picture, to show
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 34, 1:

     Wisedw Moyzesz... na gorø Nebo... y *kazø gemv pan (ostenditque ei dominus) wszitkø zemyø galaadskø

     [Wyszedw Mojżesz... na gorę Nebo... i każe jemu Pan (ostenditque ei Dominus) wszytkę ziemię galaadską]

• Masurian: kazacz
• Polish: kazać
• Silesian: kŏzać

• Boryś, Wiesław (2005) “kazać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “kazać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “kazać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “kazać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kazać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish kazać.

• IPA^(key): /ˈka.zat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈka.zat͡ɕ/, /ˈkɒ.zat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: ka‧zać

kazać impf or pf[1]

1. (intransitive) to order, to tell, to command (to verbally recommend or demand that something be done) [+dative = whom] [+infinitive = to do what]

   Rodzice kazali mi posprzątać pokój. ― My parents told me to clean up my room.

2. (intransitive) to make; to tell (to cause someone to do something) [+infinitive = to do what]

   To każe przypuszczać. ― That really suggests something.

3. (intransitive) to dictate (to serve as a model)

   Synonym: nakazywać

   jak zwyczaj każe ― as is tradition/as custom dictates

4. (intransitive, obsolete) to order; to rule (to have control or authority over) [+instrumental = over whom/what]
5. (transitive, Middle Polish, negated) to forbid, to ban
6. (transitive, Middle Polish) to enact a law or regulation
7. (transitive, Middle Polish) to suggest, to recommend, to advise
   1. (transitive, Middle Polish, negated) to advise against
8. (transitive, Middle Polish) to allow, to let, to permit
9. (transitive, Middle Polish) to ask for; to invite; to propose
10. (transitive, Middle Polish) to demand
11. (transitive, Middle Polish) to bring forth supernatural phenomena

kazać impf

1. (intransitive, archaic) to preach (to give a sermon)
2. (intransitive, obsolete) to declare (to announce officially)
3. (transitive, Middle Polish) to speak, to say

   Synonym: mówić

4. (transitive, Middle Polish) to speak publically, to give a speech

   Synonym: przemawiać

5. (transitive, Middle Polish) to indicate

   Synonym: wskazywać

Imperfective:

Perfective:

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), kazać is one of the most used words in Polish, appearing 3 times in scientific texts, 1 time in news, 4 times in essays, 28 times in fiction, and 32 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 68 times, making it the 944th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

• kazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kazać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kazać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kazać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “KAZAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.01.2015
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kazać”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “kazać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kazać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 305
• kazać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Proto-Slavic *kāzàti. Cognate to Lower Sorbian kazaś.

• IPA^(key): /ˈkazat͡ʃ/
• Rhymes: -azat͡ʃ
• Syllabification: ka‧zać

kazać impf

1. (intransitive) to order, to tell, to command
2. (intransitive) to invite
3. (transitive) to claim

This verb needs an inflection-table template.

• “kazać” in Soblex