kielczanin

Polish

Etymology

From Kielce +‎ -anin.

Pronunciation
  • IPA(key): /kjɛlˈt͡ʂa.ɲin/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲin
  • Syllabification: kiel‧cza‧nin

Noun

kielczanin m pers (female equivalent kielczanka)

  1. inhabitant of Kielce
    Synonym: (humorous) scyzoryk

Declension
Declension of kielczanin
singular plural
nominative kielczanin kielczanie
genitive kielczanina kielczan
dative kielczaninowi kielczanom
accusative kielczanina kielczan
instrumental kielczaninem kielczanami
locative kielczaninie kielczanach
vocative kielczaninie kielczanie

Further reading
  • kielczanin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kielczanin in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.