kiiliäin

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *kiilijäinen. Cognates include Finnish kiiliäinen and Estonian kiil.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkiːlijæi̯ne/, [ˈkiːlʲĭjəi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈkiːli.æi̯n/, [ˈkiːli.æi̯n]
  • Rhymes: -iːlijæi̯n, -iːli.æi̯n
  • Hyphenation: kii‧li‧äin

Noun

kiiliäin

  1. botfly

Declension

Declension of kiiliäin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative kiiliäin kiiliäiset
genitive kiiliäisen kiiliäisiin
partitive kiiliäistä, kiiliäist kiiliäisiä
illative kiiliäisee kiiliäisii
inessive kiiliäisees kiiliäisiis
elative kiiliäisest kiiliäisist
allative kiiliäiselle kiiliäisille
adessive kiiliäiseel kiiliäisiil
ablative kiiliäiselt kiiliäisilt
translative kiiliäiseks kiiliäisiks
essive kiiliäisennä, kiiliäiseen kiiliäisinnä, kiiliäisiin
exessive1) kiiliäisent kiiliäisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 174
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.