kimondhatatlan

Hungarian

Etymology

kimond + -hatatlan

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkimonthɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: ki‧mond‧ha‧tat‧lan

Adjective

kimondhatatlan (comparative kimondhatatlanabb, superlative legkimondhatatlanabb)

  1. unutterable

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kimondhatatlan kimondhatatlanok
accusative kimondhatatlant kimondhatatlanokat
dative kimondhatatlannak kimondhatatlanoknak
instrumental kimondhatatlannal kimondhatatlanokkal
causal-final kimondhatatlanért kimondhatatlanokért
translative kimondhatatlanná kimondhatatlanokká
terminative kimondhatatlanig kimondhatatlanokig
essive-formal kimondhatatlanként kimondhatatlanokként
essive-modal kimondhatatlanul
inessive kimondhatatlanban kimondhatatlanokban
superessive kimondhatatlanon kimondhatatlanokon
adessive kimondhatatlannál kimondhatatlanoknál
illative kimondhatatlanba kimondhatatlanokba
sublative kimondhatatlanra kimondhatatlanokra
allative kimondhatatlanhoz kimondhatatlanokhoz
elative kimondhatatlanból kimondhatatlanokból
delative kimondhatatlanról kimondhatatlanokról
ablative kimondhatatlantól kimondhatatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
kimondhatatlané kimondhatatlanoké
non-attributive
possessive - plural
kimondhatatlanéi kimondhatatlanokéi

Derived terms

  • kimondhatatlanság
  • kimondhatatlanul

Further reading

  • kimondhatatlan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.