kinąć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kydnǫti.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kinɑ̃t͡ɕ/

IPA^(key): (15^th CE) /kinɑ̃t͡ɕ/

Verb

kinąć pf

(transitive) to fling, to throw
Synonyms: cisnąć, łuczyć, rzucić
- Csom uczynił Chrczonowi, tom uczynił za jego początkiem, kiedy na mię toporem kinął.
  (please add an English translation of this quotation)

Descendants

Polish: kinąć (obsolete)

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kinąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.