klaĉi

Esperanto

Etymology

From German klatschen.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): [ˈklat͡ʃi]
  • Rhymes: -at͡ʃi
  • Hyphenation: klaĉ‧i

Verb

klaĉi (present klaĉas, past klaĉis, future klaĉos, conditional klaĉus, volitive klaĉu)

  1. (intransitive) to gossip

Conjugation
Conjugation of klaĉi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense klaĉas klaĉis klaĉos
active participle klaĉanta klaĉantaj klaĉinta klaĉintaj klaĉonta klaĉontaj
acc. klaĉantan klaĉantajn klaĉintan klaĉintajn klaĉontan klaĉontajn
nominal active participle klaĉanto klaĉantoj klaĉinto klaĉintoj klaĉonto klaĉontoj
acc. klaĉanton klaĉantojn klaĉinton klaĉintojn klaĉonton klaĉontojn
adverbial active participle klaĉante klaĉinte klaĉonte
infinitive klaĉi imperative klaĉu conditional klaĉus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.