kleingeestig
Dutch
Etymology
Mid to late eighteenth century. From klein (“small”) + geest (“mind”) + -ig, calque of German kleingeistig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌklɛi̯nˈɣeːstəx/
Audio (file)
Adjective
kleingeestig (comparative kleingeestiger, superlative kleingeestigst)
- narrow-minded, prejudiced
- 1788, Elisabeth Maria Post, Het land, in brieven, publ. by Johannes Allart (third print), page 72.
- Zeg nooit weer, lieve Eufrozyne, zoo als gij in een uwer vorige brieven deedt, dat de landlieden ongevoelig en kleingeestig zijn.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1788, Elisabeth Maria Post, Het land, in brieven, publ. by Johannes Allart (third print), page 72.
Inflection
Inflection of kleingeestig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | kleingeestig | |||
inflected | kleingeestige | |||
comparative | kleingeestiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | kleingeestig | kleingeestiger | het kleingeestigst het kleingeestigste | |
indefinite | m./f. sing. | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste |
n. sing. | kleingeestig | kleingeestiger | kleingeestigste | |
plural | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste | |
definite | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste | |
partitive | kleingeestigs | kleingeestigers | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.