kombinatorka
Polish
Etymology
From kombinator + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔm.bi.naˈtɔr.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: kom‧bi‧na‧tor‧ka
Noun
kombinatorka f (male equivalent kombinator)
- female equivalent of kombinator (“schemer, operator”)
Declension
Declension of kombinatorka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kombinatorka | kombinatorki |
genitive | kombinatorki | kombinatorek |
dative | kombinatorce | kombinatorkom |
accusative | kombinatorkę | kombinatorki |
instrumental | kombinatorką | kombinatorkami |
locative | kombinatorce | kombinatorkach |
vocative | kombinatorko | kombinatorki |
Further reading
- kombinatorka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.