kombinatoryczny
Polish
Etymology
From kombinatoryka + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔm.bi.na.tɔˈrɨt͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
- Syllabification: kom‧bi‧na‧to‧rycz‧ny
Adjective
kombinatoryczny (not comparable, no derived adverb)
- (relational) combinatorial (of, pertaining to, or occurring in certain combinations)
- (relational, mathematics) combinatorial (of or pertaining to the combination and arrangement of elements in sets)
Declension
Declension of kombinatoryczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | kombinatoryczny | kombinatoryczna | kombinatoryczne | kombinatoryczni | kombinatoryczne | |
| genitive | kombinatorycznego | kombinatorycznej | kombinatorycznego | kombinatorycznych | ||
| dative | kombinatorycznemu | kombinatorycznej | kombinatorycznemu | kombinatorycznym | ||
| accusative | kombinatorycznego | kombinatoryczny | kombinatoryczną | kombinatoryczne | kombinatorycznych | kombinatoryczne |
| instrumental | kombinatorycznym | kombinatoryczną | kombinatorycznym | kombinatorycznymi | ||
| locative | kombinatorycznym | kombinatorycznej | kombinatorycznym | kombinatorycznych | ||
Further reading
- kombinatoryczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.