kriesche

Central Franconian

Alternative forms

Etymology

From Middle High German krīschen, retaining the strong conjugation (like Dutch krijsen, but unlike German kreischen), from Old High German *krīskan, from Proto-West Germanic *krīskan (to screech, scream, cry).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʀiːʃə/

Verb

kriesche (third-person singular present tense kriesch, past tense kresch, past participle jekresche)

  1. (Ripuarian) to cry, weep
    • 1991, “Loss mer fiere”performed by De Höhner:
      Kumm, loss mer fiere, nit lamentiere.
      Jet Spass un Freud, dat hät noch keinem Minsch jeschad.
      Denn die Trone, die de laachs, moss de nit kriesche.
      Loss mer fiere op kölsche Aat.
      Come on, let's celebrate, not whine.
      A little fun and joy has never hurt anybody.
      The tears you laugh, you don't have to cry.
      So let's celebrate like real Colognians.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.