liefhebben

Dutch

Etymology

From Middle Dutch liefhebben, equivalent to lief +‎ hebben. Cognate with Low German leefhebben, German liebhaben.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlifˌɦɛbə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: lief‧heb‧ben

Verb

liefhebben

  1. to love (to have a strong affection for)
    Synonym: houden van

Inflection
Inflection of liefhebben (weak, irregular, separable)
infinitive liefhebben
past singular had lief
past participle liefgehad
infinitive liefhebben
gerund liefhebben n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular heb liefhad liefliefhebliefhad
2nd person sing. (jij) hebt liefhad liefliefhebtliefhad
2nd person sing. (u) hebt lief, heeft liefhad liefliefhebt, liefheeftliefhad
2nd person sing. (gij) hebt liefhadt liefliefhebtliefhadt
3rd person singular heeft liefhad liefliefheeftliefhad
plural hebben liefhadden liefliefhebbenliefhadden
subjunctive sing.1 hebbe liefhadde liefliefhebbeliefhadde
subjunctive plur.1 hebben liefhadden liefliefhebbenliefhadden
imperative sing. heb lief
imperative plur.1 hebt lief
participles liefhebbendliefgehad
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: liefhê
  • Negerhollands: hab lief

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.