machnyć
Upper Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *maxnǫti. By surface analysis, machać + -nyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmaxnɨt͡ʃ/
- Rhymes: -axnɨt͡ʃ
- Syllabification: mach‧nyć
Verb
machnyć pf (imperfective machać)
Conjugation
Conjugation of machnyć (perfective)
person | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
virile | nonvirile | ||||
infinitive | machnyć | ||||
transgressive | machnywši | ||||
present tense | 1st | machnu | machnjemoj | machnjemy | |
2nd | machnješ | machnjetaj | machnjetej | machnjeće | |
3rd | machnje | machnjetaj | machnjetej | machnu | |
past tense | 1st | machnych | machnychmoj | machnychmy | |
2nd | machny | machnyštaj | machnyštej | machnyšće | |
3rd | machny | machnyštaj | machnyštej | machnychu | |
imperative | 1st | — | machnimy | machnimoj | |
2nd | machni | machnitaj | machnitej | machniće | |
3rd | machni | — | |||
past active participle | — | ||||
past passive participle | machnjeny | ||||
ł-form | machnył | ||||
verbal noun | machnjenje |
Further reading
- “machnyć” in Soblex
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.