modortalan

Hungarian

Etymology

modor + -talan

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmodortɒlɒn]
  • Hyphenation: mo‧dor‧ta‧lan

Adjective

modortalan (comparative modortalanabb, superlative legmodortalanabb)

  1. ill-mannered

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative modortalan modortalanok
accusative modortalant modortalanokat
dative modortalannak modortalanoknak
instrumental modortalannal modortalanokkal
causal-final modortalanért modortalanokért
translative modortalanná modortalanokká
terminative modortalanig modortalanokig
essive-formal modortalanként modortalanokként
essive-modal modortalanul
inessive modortalanban modortalanokban
superessive modortalanon modortalanokon
adessive modortalannál modortalanoknál
illative modortalanba modortalanokba
sublative modortalanra modortalanokra
allative modortalanhoz modortalanokhoz
elative modortalanból modortalanokból
delative modortalanról modortalanokról
ablative modortalantól modortalanoktól
non-attributive
possessive - singular
modortalané modortalanoké
non-attributive
possessive - plural
modortalanéi modortalanokéi

Derived terms

  • modortalanság

Further reading

  • modortalan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.