mortificaturus

Latin

Etymology

Future active participle of mortificō

Participle

mortificātūrus (feminine mortificātūra, neuter mortificātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mortificātūrus mortificātūra mortificātūrum mortificātūrī mortificātūrae mortificātūra
Genitive mortificātūrī mortificātūrae mortificātūrī mortificātūrōrum mortificātūrārum mortificātūrōrum
Dative mortificātūrō mortificātūrō mortificātūrīs
Accusative mortificātūrum mortificātūram mortificātūrum mortificātūrōs mortificātūrās mortificātūra
Ablative mortificātūrō mortificātūrā mortificātūrō mortificātūrīs
Vocative mortificātūre mortificātūra mortificātūrum mortificātūrī mortificātūrae mortificātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.