muĝi

See also: mugi and mugí

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian muggire, from Latin mūgiō, of onomatopoeic origin. Compare French meugler, Polish muczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈmud͡ʒi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ud͡ʒi
  • Hyphenation: mu‧ĝi

Verb

muĝi (present muĝas, past muĝis, future muĝos, conditional muĝus, volitive muĝu)

  1. (intransitive) moo
  2. (intransitive, figurative) to make a loud noise

Conjugation
Conjugation of muĝi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense muĝas muĝis muĝos
active participle muĝanta muĝantaj muĝinta muĝintaj muĝonta muĝontaj
acc. muĝantan muĝantajn muĝintan muĝintajn muĝontan muĝontajn
nominal active participle muĝanto muĝantoj muĝinto muĝintoj muĝonto muĝontoj
acc. muĝanton muĝantojn muĝinton muĝintojn muĝonton muĝontojn
adverbial active participle muĝante muĝinte muĝonte
infinitive muĝi imperative muĝu conditional muĝus
  • muĝo (“a moo”)
  • muu (“moo!”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.